startpunt van dit semester

Voor dit semester ga ik beginnen met een maak fase. Ik ga zonder context produceren en daar over reflecteren en filosoferen. Het audiodagboek zorgt voor een snel verwerken en documenteren van spontane gedachtes over het proces en wat er uit kan komen. dan, na een bepaald punt, zal ik het allemaal voor mezelf in kaart brengen en daar uit een concept + uitwerking (plan van aanpak) bedenken en opzetten.

Reflectie semester 1

In het afgelopen semester heb ik 2 werken gemaakt, die gingen over de relatie die ik met mezelf heb. Het ging daarbij over dingen die ik graag wil zijn en zien in mezelf, maar die ik door mijn onzekerheid niet tot mijzelf neem. Ik heb echter al een deel hiervan eigen gemaakt en heb meer ontwikkeling meegemaakt in de afgelopen 2 en half jaar dan dat ik mezelf credit voor wil geven. 

Tijdens de beoordelingen heb ik 3 werken laten zien. 1 werk, de eerste was meer een productie wat aansloot op een voorstelling. Het werkproces hiervan was concept bedenken, constructie schetsen en bouwen. Er zat weinig flexibiliteit in voor het visuele deel van het werk. Het concept van het tweede werk kwam uit de spiegels van het eerste werk. De uitvoering ervan was gedreven door de behoefte aan flexibiliteit in vormgeving en het materiaal kwam voort uit het keuzevak over schilderen. Het werk gaf me een soort uitlaatklep en gaf me de mogelijkheid het verhaal stap voor stap te bedenken. Het derde werk was een performance die de twee werken met elkaar verbond. De expositie van de beoordelingen ging over het innerlijke verhaal van mezelf en het uiterlijke wat er zichtbaar is. De performance liet zien hou het uiterlijke het innerlijke bestudeert en in kaart probeert te brengen. 

Uit de feedback kwam het feit dat ik een soort omnivoor was die meerdere rollen op me probeerde te nemen. De maker, kunstenaar, performance artiest, curator, audiotour en presentator. Dit sluit heel erg aan op mijn visie op kunstenaarschap, omdat ik niet een specialiteit in onderwerp, materiaal of techniek wil kiezen. Ik blijf me constant vernieuwen en inspireren door experimenteel om te gaan met deze aspecten van mijn beeldende werk. Dit zorgt er echter wel voor dat ik nooit ergens een expert in wordt (dat is een nadeel). Ook kwam er naar boven dat er een soort risicofactor aan mijn werk zit; ik heb altijd de behoefte om niet te perfectionistisch iets in elkaar te zetten, waardoor soms het werk een beetje gammel wordt. Persoonlijk vind ik dit aansluiten op mij als persoon, maar kan er ook voor zorgen dat mijn werk en een beetje onverzorgd uit ziet. Tot slot werd er een opmerking gemaakt over het feit dat er humor in mijn presentatie zat. Ik maak mijn werk met plezier en laat het met plezier zien, dus ik heb liever dat er ook met plezier naar gekeken wordt en met plezier naar geluisterd wordt. Humor speelt dan ook regelmatig een rol in mijn werk. 

WAT NEEM IK MEE:

  • Ik wil graag werk maken waarbij ik stap voor stap bedenk hoe het er verder uit zien
  • Het onderwerp van mezelf vind ik erg interessant, dus waarschijnlijk ga ik hier verder mee. Hier wil ik nog wel even over spreken met de begeleider.
  • Ik wil graag mijn beeldend werk in mijn atelier kunnen maken, wat mij een beetje beperkt in de mogelijkheden qua materiaal (geen metaal/kunststof etc.).
  • De verschillende rollen (maker, performance artiest, curator) wil ik aanhouden omdat ik mezelf ook niet alleen zie als de kunstenaar en wil graag mijn ervaringsgebied uitbreiden. 
  • Daarnaast wil ik mijn werk met een professionele blik bekijken en behandelen. Een beoordeling is een solotentoonstelling waar het werk het beste in uitkomt. 
  • Ik wil humor in mijn werk bewust verwerken en niet alleen in de presentatie. 
  • Het lijkt me leuk om iets met audio in mijn werk te verwerken. Ik zat te denken aan een audio dagboek met gedachtes die te maken hebben met mijn beeldende onderzoek.  

Boordeling voorbereiding

Welkom bij de expositie van Suze Giesbergen. In deze expositie zijn twee werken tentoongesteld die het afgelopen half jaar gemaakt zijn. Suze is zelf onderdeel van de expositie. Zoals u misschien wel gezien heeft, zit zij in het midden van de expositie in is ze aan het werk. Ze kijkt na het eerste werk. Dit werk heeft de naam reflectie. Het werk is gemaakt van metaaldraad, metalen platen en spiegels. Het werk is gemaakt naar aanleiding van een expositie die Suze aan het cureren is, genaamd ‘Verboden aanraking’. ‘Verboden aanraking’ gaat over aanraking in corona tijd. Het werk speelt in op de relatie met jezelf tijdens de isolatie van de lockdown. Toen iedereen thuis moest blijven en de sociale contacten vermijdt moesten worden had Suze veel contact met haar zelf. Eenzaamheid speelde hier dan ook rol in. Als je recht voor het werk staat op de juiste afstand dan zie je jezelf meerdere keren. Je wordt als het ware geconfronteerd met je eigen weerspiegeling. 

Ook Suze werd geconfronteerd met haar eigen weerspiegeling toen ze bezig was met het maakproces hiervan. Ze ging toen nadenken over haar wie zij was en hoe zij zichzelf ook in de weg kan zitten. Toen begon ze met een nieuw werk. Dit werk zie je aan de andere kant van de expositie en is genaamd ambities en onzekerheden. Het werk bestaat uit 3 houten panelen met melk verf en toegevoegde elementen zoals bloemen, suiker, bakmeel en dergelijken. Het werk is ontstaan vanuit een visueel proces, bestaand uit een vormen onderzoek in een materiaalonderzoek. Het werk gaat over artistieke en sociale ambities en de onzekerheid die dit allemaal tegenhoudt. Suze heeft altijd wel gehad dat ze heel veel wou bereiken en daar ook mee bezig is, maar zichzelf daarin ook tegen houdt vanwege zelfvertrouwen, onzekerheden en uitstelgedrag. Alle kleuren en vormen een texturen die je ziet hebben een eigen betekenis die aan dit verhaal toevoegen. Het werk is vooral ontstaan door een visueel proces waarbij stap voor stap bedacht werd hoe het er uit zou gaan zien. 

Het creatieve maakproces van Suze is altijd wel begonnen met een materiaal of techniek onderzoek waarbij het concept pas later aan kwam kakken. Dan was het concept vaak ook niet zo sterk ook al was het visueel wel interessant. In dit semester is Suze meer de focus gaan leggen op het concept en kwam het maakproces aan de hand van het concept. Ze heeft hierbij het visuele en materiaal technische deel beter kunnen koppelen aan het concept dan dat ze in voorgaande jaren heeft kunnen doen. Het komende semester wil ze verder gaan met het concept van haar persoonlijkheid en innerlijke strijd. Daarnaast vindt ze het visuele maak proces waarbij je stap voor stap bedenkt hoe het verder gaat super interessant en wil ze het volgende semester dus ook mee verder. 

Misschien is het ook nog even goed om uit te leggen waarom Suze in deze tentoonstelling zit en waar ze dan precies mee bezig is. Zij kijkt in het eerste werk en probeert zichzelf na te tekenen. Ze probeert zichzelf vast te leggen zoals hij zich achter haar heeft gedaan. Ze heeft besloten om mee te doen met haar werk omdat het ook grotendeels over haar gaat en om de werken beter met elkaar te verbinden. Daarnaast heeft ze een fascinatie voor performance art en ziet ze hier ook mogelijkheden in voor het volgende semester. Ik denk dat ik voor nu wel uitgepraat ben en misschien is het goed om het woord aan Suze zelf te geven. Ehm Suze, heb je even de tijd om wat vragen te beantwoorden? 

spiegels vastgelijmd aan metaal

Het werk is zo goed als af. Ik had wel te weinig lijm bleek dus sommige spiegels zitten niet heel stevig vast. Het gaat vrijdag vervoerd worden va overhoeks naar de distelweg en ik hoop dat het werk heel blijft. Ik ga as vrijdag ook naar de distel om de voorbereidingen te maken voor de beoordelingen. Ook ga ik dan mijn schilderwerk vervoeren naar Amsterdam. Een spannende dag dus!

Ben ik klaar?

De volgende stap is een vertakking geweest. de vormen nemen het werk en het lichaam over. Het lichaam is nu alleen nog maar een gevulde vorm. De ambities, kennis en vaardigheden druipen er vanaf. Maar ook de onzekerheid heeft zijn weg gevonden en zoekt naar nieuwe slachtoffers buiten het paneel.

close up van de textuur

progressie paneel 2

ik ben nu steeds mijn stappen aan bedenken as i go. De volgende stap was de onzekerheid die aan alles vreet en zich er aan vast klampt. De dingen die ik wil kennen/bereiken fragmenteren zich en spatten uit elkaar. Witte bloedcellen proberen mijn zwarte delen onder controle te houden.